ตอนนี้ก็รักกับแฟนปกติค่ะ แต่ตัวเราเองเหมือนคนที่มีปม
คือว่า 2 ปีก่อน เรากับแฟนเคยทะเลาะกันแรง แต่ไม่ได้เลิกกัน
เขาเลยไปคุยกับที่มาชอบเขา แฟนเราบอกเขาไปว่าเลิกกับเราแล้ว
แฟนเล่าให้เราฟังทีหลัง ว่าที่บอกทางนู้นไปแบบนั้นเพราะโกรธและอยากจะประชดเรา
พอคิดได้ว่าเราน่ะรักกัน เรารักใครไม่ได้อีก ก็กลับมาเป็นปกติ และเรามีโอกาศได้คุยกับทางนู้น ซึ่งเขายอมไปโดยดี
เพราะแฟนเราไม่เคยไปไหนมาไหน ไม่เคยอยู่ด้วย ไม่เคยกินข้าว จับมือ โทรคุย หรือใดๆกับทางนู้น จึงไม่มีความผูกพัน
แต่สำหรับเรา มันยังคงฝังใจ เราแอบคิดว่าทางนู้นจะเป็นไงบ้าง เคยแอบไปส่องเฟส เห็นยังเพ้ออยู่
ประมาณว่ายังรอ ยังลืมไม่ได้ โพสต์เพลงเศร้า ขึ้นแคปชั่นต่างๆแบบนอยด์ๆ
คือที่เรารู้เพราะเวลาที่เรากับแฟนทะเลาะกันทีไร เราระแวงว่าเขาจะกลับมาคุยกันอีก
นั่นล่ะ เรากลายเป็นคนขี้ระแวง ขี้สงสัย จนบางครั้งก็ไม่มีความสุข
มันผิดมากมั้ยที่เป็นแบบนี้ อยากกลับไปไม่คิดอะไร แต่ กลัวโดนหักหลัง
จริงๆแฟนเราไม่ใช่คนเจ้าชู้ คนเข้าหาเยอะ หากจะเป็น ก็เป็นเพราะเราต่างคนต่างดื้อค่ะ พอจะมีความคิดบวกอะไรให้ปล่อยเรื่องนี้ไปได้บ้างมั้ยคะ?
คุณยังคงเชื่อใจคนที่เคยแอบไปคุยกับคนอื่นได้หรือไม่?
คือว่า 2 ปีก่อน เรากับแฟนเคยทะเลาะกันแรง แต่ไม่ได้เลิกกัน
เขาเลยไปคุยกับที่มาชอบเขา แฟนเราบอกเขาไปว่าเลิกกับเราแล้ว
แฟนเล่าให้เราฟังทีหลัง ว่าที่บอกทางนู้นไปแบบนั้นเพราะโกรธและอยากจะประชดเรา
พอคิดได้ว่าเราน่ะรักกัน เรารักใครไม่ได้อีก ก็กลับมาเป็นปกติ และเรามีโอกาศได้คุยกับทางนู้น ซึ่งเขายอมไปโดยดี
เพราะแฟนเราไม่เคยไปไหนมาไหน ไม่เคยอยู่ด้วย ไม่เคยกินข้าว จับมือ โทรคุย หรือใดๆกับทางนู้น จึงไม่มีความผูกพัน
แต่สำหรับเรา มันยังคงฝังใจ เราแอบคิดว่าทางนู้นจะเป็นไงบ้าง เคยแอบไปส่องเฟส เห็นยังเพ้ออยู่
ประมาณว่ายังรอ ยังลืมไม่ได้ โพสต์เพลงเศร้า ขึ้นแคปชั่นต่างๆแบบนอยด์ๆ
คือที่เรารู้เพราะเวลาที่เรากับแฟนทะเลาะกันทีไร เราระแวงว่าเขาจะกลับมาคุยกันอีก
นั่นล่ะ เรากลายเป็นคนขี้ระแวง ขี้สงสัย จนบางครั้งก็ไม่มีความสุข
มันผิดมากมั้ยที่เป็นแบบนี้ อยากกลับไปไม่คิดอะไร แต่ กลัวโดนหักหลัง
จริงๆแฟนเราไม่ใช่คนเจ้าชู้ คนเข้าหาเยอะ หากจะเป็น ก็เป็นเพราะเราต่างคนต่างดื้อค่ะ พอจะมีความคิดบวกอะไรให้ปล่อยเรื่องนี้ไปได้บ้างมั้ยคะ?